Zaraz po wapniu, fosfor jest pierwiastkiem występującym w największym stężeniu w organizmie człowieka. Około 85% występuje w kościach i zębach jako hydroksyapatyt (sól wapnia i fosforu).
Funkcje fosforu
Dobroczynną działalność fosforu obserwuje się głównie w prawidłowym funkcjonowaniu układu nerwowego, oddechowego i układu krążenia. Występuje w dwóch formach: jako fosforany nieorganiczne - składnik kości i jako fosforany organiczne- składnik komórek, biorących udział w procesach uwalniania energii.
Pełni także ważną rolę przy zachowaniu regularnej pracy serca i nerek, ponieważ wpływa na kurczliwość mięśni. Fosfor ułatwia przyswajanie witamin B2, B5, kwasu foliowego oraz odpowiada za zdrowe i mocne kości i zęby.
Objawy niedoboru
Niewystarczająca ilość tego makroelementu w organizmie jest rzadko obserwowana, jednak długotrwały niedobór może prowadzić do poważnych kłopotów na tle zdrowotnym. Przede wszystkim obserwowane są częste problemy na tle kostnym i mięśniowym.
Są to zarówno bóle kości, osłabienie mięśni jak i drętwienie i mrowienie w kończynach. Można odczuwać ogólne złe samopoczucie i osłabienie organizmu, podobne do przeziębienia. Nasilona próchnica zębów, brak apetytu i anemia, również mogą zwiastować niedobór pierwiastka.
Ponad to u osób, u których zdiagnozowano niedobór zaobserwowano większą niż zwykle nerwowość, znużenie i nierówny oddech.
Przy dużych i długo utrzymujących się niedoborach, występują drgawki, śpiączka i łamliwość kości.
Nadmiar fosforu
Przyspieszony oddech, zaburzenia pracy serca i drgawki to najczęstsze z objaw nadmiaru pierwiastka. Gdy występuje w nadmiarze, może prowadzić do kamicy nerkowej i odkładania się wapnia w tkankach miękkich np. w mięśniach. Dodatkowo zaburza gospodarkę wapnia i witaminy D.
Zapotrzebowanie na pierwiastek
Największe dzienne zapotrzebowanie jest w wieku 19- 50 lat i wynosi ok 700 mg. Natomiast dla dzieci i osób starszych zaleca się przyjmowanie mniejszych ilości fosforu.
Produkty bogate w fosfor
Warto wiedzieć, że fosfor występuje w większości produktów spożywczych. Największe ilości zawierają: mleko, mięso czerwone, sery, drób, ryby, produkty zbożowe, żółtka jaj kurzych, orzechy i zielone warzywa. Fosforany są często stosowane jako regulatory kwasowość, np. w coli.
Dieta, w której występuje nadmiar takich pierwiastków jak magnez, żelazo czy glin, może przyczynić się do utrudniania przyswajania fosforu. Mają tendencje do łączenia się i tworzenia nierozpuszczalnych związków wapniowo - fosforowo - magnezowych.
Ujemnie na obecność pierwiastka w organizmie, wpływa fruktoza. Zbyt duże jej spożycie, które przekracza 20% zapotrzebowania energetycznego, zwiększa wydalanie fosforu.
Sprzymierzeńcem okazuje się być witamina D, która ułatwia wchłanianie makroelementu.
Autor:
Paulina Łabędź
Zobacz również objawy tej choroby:
Niedobór fosforu
Z racji tego, że jest odpowiedzialny za uczucie radości z życia, optymizm i błyskotliwość, niewystarczająca ilość tego pierwiastka może prowadzić do wielu zaburzeń na tle nerwowym. To jeden z podstawowych składników kości i zębów, dlatego jego niedobór powoduje zmniejszenie gęstości kości, co kończy się oste... czytaj więcej
Niedobór witaminy D3
Witamina D3 stanowi jedną z form witaminy D, powstaje w skórze ludzi i zwierząt. Jest jedną z niewielu witamin, którą organizm może wyprodukować sam pod wpływem promieni słonecznych. czytaj więcej
Brak komentarzy